KAFA ve KALP
Kafa, kalbe; kalp, kafaya düşman olur mu?!.
Bir benzetme yaparsak, kafa, bilim; din, kalptir.
Kafası çalışanların, kalbi çalışmaz mı?!. Kalp çalışmasa, kafa çalışabilir mi?!.
Tıpta kafa (beyin) duruyor ama insanın ölümüne hükmedilmiyor. Beyin ölümü, ölüm sayılmıyor ama kalp durursa, kişinin ölümüne hükmediliyor.
Kalp, kafadan (beyinden) önemli ve değerli. Kalp, bütün organlara kan pompalar, onları besler.
Kalp, duygu; kafa, düşüncedir. Duygusuz düşünce, frankeştaynlar (= biyolojik-kimyasal silahlar) ve robot/ik insanlar üretir. Duygu, düşüncenin (aklın) düşmanı değil, dostudur.
Din, duygudur; diye, dine düşman olan kafa (= bilim, akıl), bindiği dalı kesen (aptal) kafadır. Kafa (= bilim), duygulardan beslenir. Korktuğumuz için ev veya silâh yaparız. Sevdiğimiz için biri veya bişey ile (bilim dahil) ilgileniriz... (Korku da sevgi de duygudur. Bunun gibi bi çook duygu vardır.)
Ey dini bilime (bilimi dine) düşman ve ayrı görenler!, kafanızı kalbinizden (kalbinizi kafanızdan) ayırın, onları birbirine düşman edin de hâlinizi bi görün!.
İki organımız (her organımız) da (kafamız ve kalbimiz = bilgimiz ve dinimiz de) değerlidir. Bunu bilmek ve anlamak istemiyorsanız; kalbiniz dursun! veya gözünüz kör olsun! da, o zaman bilebiliyorsanız bi bilin!, görebiliyorsanız bi görün!, bakalım.
Kafamız (= aklımız), başımızın üstünde; kalbimiz, en güvenli (= en korunaklı) yerimizde; ikisi de değerli, ikisi de önemlidir.
Yorumlar
Yorum Gönder