PÜR-İYİ ADAM!.

Bu yazı, Durumm'da paylaştığım "İkisi bir arada nasıl olur?!." = (“Sevgi ile nefret. İyi/lik ile kötü/lük. Melek ile şeytan. Barış ile savaş...

Bi adam, birini hem sever hem de nefret eder mi?!. Bi adam, birine hem iyilik hem de kötülük eder mi?!...

Eder. İyi olursa iyilik; kötü olursa kötülük eder.

Buradaki iyi, iki taraflı iyi; kötü de iki taraflı kötüdür; ama Tanrı, hep iyi olduğu için, hep/herkese iyilik eder ama kötü adam/lar/a Tanrı’nın iyiliği hep kötü gelir.)” aforizmasının şerhi olacak.

“Pür-İyi Adam” bir tahayyül; böyle bir “adamı” mümkün görmüyorsanız, siz buna ütopya da diyebilirsiniz ama bilin ki “Tanrı, Pür-İyidir”; bir tahayyül veya ütopya olan bu “iyi adamı” siz isterseniz Tanrı’ya transfer edebilir, benzetebilirsiniz!.

Bu ‘iyi adam’, herkese iyilik ediyor ve iyilik ettiklerinden bir kısmı (çook azı) ona yakınlık ediyor, onunla dost (= velî) oluyor; çoğu da onun yaptığı iyilikleri ‘yeterli’ görmüyor, sürekli bana (= hep bana) iyilik etsin istiyor. Oysa, bu dünyada yaşayan ve yardıma ihtiyacı olan o kadar çoook adam var ki!. Bu adam, sürekli yakınlarına iyilik etse, ötekilere hiçbir şey yapmasa da, yine onlara göre "kötülük"! etmiş olacak!. Pür-iyi bir adam, böyle bişeye razı olmaz, olamaz; ötekilere de iyilik etmeye, yardım etmeye, vermeye devam eder; işte bu verme (= iyilik), birilerini sürekli rahatsız eder ve o adamı onların gözünde ‘kötü biri’ eder, yapar.

Ayrıca, bu adamların kendileri de kötüdür; onların iyiliği, verenin (= pür-iyi adamın) sürekli/hep vermesine bağlıdır. Pür-iyi adam, onlara vermeyi (= iyiliği) birazcık kesince, onlar herkesi kötü görür, verene de verilene de kötü muamele ederler, kötülük ederler; çünkü onlar, kıskanç ve bencildirler.

Bilelim ki ‘Pür-İyi Adam’dan kimseye kötülük gelmez; kötülük, kötü adamların işidir, kötü adamlardan gelir.

...

Tanrı, “Pür-Mahzâ İyi”dir; Tanrı’nın sadece kendilerine iyilik yapmasını isteyenler ve O’nun (başkalarına) yaptığı iyilikleri çekemeyenler ise, kötü adamlardır.

Rabbim bizi kötü adamların (= şeytanların) şerrinden korusun. Şeytan da hep kendine iyilik yapılmasını istemiş/ti; Rabbimiz bize = Âdem’e iyilik yapmaya kalkışınca, kötü biri (= şeytan) olmuştu.

Şeytan gibi kötü biri olmak çook zor bişey değil; zor olan, iyi biri olmak.