İSİM-SIFAT

İsim : Varlıkların = her bir varlığın adı.

İsimleri, sıfatlar niteler.

İsim olmadan sıfat olmaz.

İsimlerin bir kısmı öznedir (= yapar-eder, ...); bir kısmı da üzerinde bişeyler yapılan nesnelerdir.

Allah İsmi hep Özne’dir; Allah, Kendi (İsmi) hariç, her isim üzerinde/n bişeyler yapar.

Allah İsmi ile diğer isimler arasındaki tek fark, bu da değildir. Allah İsmi, nisbî bir isim değildir ama bizim isimlerimiz nisbîdir.

Nisbînin Latincesi ratio’dur. Batılı anlamda ration (= rasyo = akıl) da buradan türer. Bizler (= bizim isimlerimiz = aklımız), diğer isimlerle = akıllarla (kısmî) nisbet bağı kurarak anlama ve bilme faaliyeti yapar; Allah’ın = Allah İsminin bilmesi (= tüm İsimleri = Sıfatları) ise mutlaktır. O’nun bir çok (= 99-∞) İsmi (= Sıfatı) vardır, her bir İsmi (= Sıfatı), O’na (İsmine değil) işarettir, âyettir. O’nun İsimlerinin hepsinin “içi”!, full doludur = Samed’dir; bizim isimlerimizin içi ise neredeyse bomboştur.

İsmin Latincesi numen (= neumena); anlamı da, sûrete bürünmeyen = görünmeyen isim; fe-nomen (= phenomenon) de, sûrete bürünen = görünen isim. Sûrete bürünen = görünen isimler, “belli bir nisbetle ve şekille/şekilde” görünürler; sûrete bürünmeyen = görünmeyen isimlerde nisbet ve sûret (şekil, biçim) olmadığı, ya da biz onların  nisbet ve sûretlerini bilemediğimiz için bize “görünmezler” ama varlıkları mutlaktır ve kesindir.

Mutlak olmazsa, nisbî hiç olmaz; bütün nisbîler, Mutlak’a göre şekillenir = sûretlenir.