ALLAH-İNSAN İLİŞKİSİ

Allah’ın insanı yaratması, onu bizzat muhatap almasıdır. Ama, ma’lesef çoğu insan, Rabbinin kendisini muhatap almasının farkında bile değildir. Bir kısım insan da (= kâfirler de) bu muhataplığı reddetmektedir. Çook az insan, bu muhataplığın farkındadır ve bunu “büyük bir nimet” olarak görmektedir. Buradan bakarsak, üç tip insan vardır : 1) Vurdumduymaz insan. 2) Nankör insan. 3) Vefâlı insan. İlk iki tip insanın Rabbi ile ilişkisi, “zor zamanların” ilişkisi iken; üçüncü tip insanın Rabbi ile ilişkisi, “tüm zamanların” ilişkisidir.

Kâinattaki düzen (= kâinatın insana mekân ve imkân olması), bir Allah-insan ilişkisidir.

Vahiy de bir Allah-insan ilişkisidir. Vahiyle Allah, insanı muhatap almıştır. 

Yine, duâ da bir Allah-insan ilişkisidir; ilk iki tip insanın duâsı ile üçüncü tip insanın duâsı aynı değildir.

İbâdetlerimiz de bir Allah-insan ilişkisidir. İnsan, Allah ile olan ilişkisinin farkına varmasa da, Allah hiçbir insanla ilişkisini koparmaz ama bu ilişkinin sağlamlaşmasını ister.