ÎLÂ

Îlâ kelimesi iki şekilde yazılır : ﺍﻳﻼﺀ ve ﺍﻋﻼﺀ . İlki, yemin; ikincisi, yüceltme, demektir. Ben bu yazıda ikinci anlamdaki îlâdan, dolayısıyla îlâ-i kelimetullah’tan söz edeceğim.

Ne demek, îlâ-i kelimetullah?!.

Allah’ın Kelimelerini yüceltme.

Allah’ın kelimeleri, Allah’ın dininin ilkelerini içeren Allah’ın sözleridir, Kur’ân’dır. 

Bu yüceltme işini kim yapacaktır?!.

Kur’ân kime “inmişse, verilmişse”!, bu dini kim kabul etmişse o, onlar.

Bu iş, tek bir kişi (= Hz. Muhammed s.a.v.) ile başladı, Sahabî Araplarla büyüdü ve tüm insanlara (= Müslümanlara) yayıldı.

Bu işi Araplar (= Emevîler ve Abbasîler), büyük ölçüde kelâmla (= tebliğle) değil, kılıçla (= fetihlerle, savaşlarla) yaptılar. Kalemin (= kelâmın/sözün, iknânın) kılıçtan (= maddî güçten, silahtan) üstün olduğunu Araplar da Türkler de hâlâ anlayamadılar. Türk-İslâm devletleri de (= Selçuklular ve Osmanlılar da), Persler de (= Farslar da) İslâm’ı büyük ölçüde kılıçla yaydılar; hatta kendi aralarında bile savaştılar. 

Oysa İslâm, kılıçla değil de kalemle (= kelâmla/sözle, iknâ ile); en önemlisi ve en değerlisi de fiilî güzel örneklikle (= üsve-i hasenelikle) yayılsaydı, bugün, dünyadaki Müslüman sayısı 2 milyar değil, 5 milyar olurdu. İslâm geleli, 1400 küsür yıl oldu; bu az bi yıl mı?!.

Maalesef bugün, Müslümanların fiilî örnekliği, İslâm’ın yayılmasına, İslâm’ın dünyada tanınmasına büyük ölçüde engel!. Müslüman olmayan insanlar, Müslümanlara (ve İslâm toplum ve devletlerine!) bakınca, ‘İslâm bu muymuş?!, kalsın!.’, diyorlar. 

Îlâ-i Kelimetullah, özü-sözü, içi-dışı bir Müslümanlarla mümkündür. Îlâ-i Kelimetullah, böyle Müslümanlarla yücelir/yayılırken; aynı zamanda Îlâ-i Kelimetullah böyle Müslümanları da yüceltir, yükseltir. İşte size, kazan-kazan!. = win-win!.

Siz peşin kazanmayı, kazandığınızı hemen görmeyi mi istiyorsunuz?!. Öyleyseniz, Allah’a güveninizi (= imanınızı) yeniden bi gözden geçirin!.

Yoksa, benim böyle bir derdim (= görevim) yok, mu diyorsunuz?!.

Modern dünyada cihad (cehd, tebliğ), büyük ölçüde kalemle (= kelâmla = sözle, edebiyatla, iknâ ile, sinema ve medya ile) yapılıyor; kılıçlarla (= silahlarla) yapılan savaşlar (ve terör eylemleri!), büyük ölçüde çıkar ve iktidar savaşları olarak itici ve tiksindirici görülüyor.