YARATMA

Yaratma kelimesi Kitâb’ta halq/halk, inşâ/neş’et, fatara, ceale, béri’/bâri’, bedî’, musavvir gibi kelimelerle karşılanır; en yaygın, bilinen karşılık halq/halktır.

Yaratma, Rabbimizin “KÜN”! emridir. (6/73. 7/54.) O, kâinatı (= tüm varlığı) Kendi/si dışında hiç bir şey “yokken”! yaratmıştır.

Yaratmanın mâhiyetini, yaratılanlar anlayamaz.

Rabbimiz : Ben kâinatı (gökleri, yeri ve içindekileri) “yoktan” yarattım, (yoktan demiyor, sadece yarattım, diyor) diyebilir; ama biz, Allah, kâinatı (gökleri, yeri ve içindekileri) “yoktan” yarattı/yaratmıştır, dersek, ‘boş bişey’! söylemiş oluruz; bizim, Allah kâinatı (gökleri, yeri ve içindekileri) Kendi dışında hiçbişey “yokken” yarattı, dememiz daha doğru olur.

Şöyle : Yaratmanın “bizim için”! bir problem olduğunu düşünelim, zaten de öyledir, bu problemi (yaratma problemini) çözebilecek birileri (sözgelimi bir öğretmen) olsun, ve ben, bu problemi birileri (öğretmen) “yokken”! çözdüm (= yarattım) diyeyim... 1) Başka birilerine (öğretmene) ihtiyacım kalır mı? 2) İkinci bir çözücü = yaratıcı da ben olmam mı? 3) Ben bu problemi --ki bu problem yaratmadır!--, yoktan çözdüm desem, ortada bir problem olur mu, bir problemin varlığından söz edebilir miyim?!.

...

Allah’a göre yaratma bir problem değildir; Allah, kâinatı (gökleri, yeri ve içindekileri) yoktan yarattım, diyebilir; O’nun bu demesi/sözü, kimse yokken, hiçbişey yokken anlamına gelir; ama bizim : Allah, kâinatı (gökleri, yeri ve içindekileri) yoktan yarattı, dememiz, yok/luk/tan yarattı anlamına gelmez mi; doğru cümle : Allah kâinatı (gökleri, yeri ve içindekileri) Kendisi dışında hiçbişey “yokken” yarattı dememiz, değil midir?. Yaratma, bizim için bir problem, onun = yaratmanın mahiyetini ve kâinatın neden = ney’den yaratıldığını bilmemiz de gerekmiyor, zaten bilemeyiz de; çünkü yaratılmış varlıklarız, yaratıcı değiliz, ama düzgün dil kullanırsak, yaratma öncesinde Allah dışında başka hiçbişeyi (= yokluğu, entiteyi) kabul etmiş olmayız.

Yaratmadan önce, Allah dışında hiçbişey = yokluk dahi yoktu; (böyle biyok/luk vardı da) Allah, yaratmayı bu yokluktan yaratmış değil, Allah’ın yokluğa da ihtiyacı yok, varlığı = kâinatı böyle yaratmadı, Kendi yarattı.

Buna böyle inanan inanır; inanmayan da inanmaz.

Kâinat kendiliğinden oldu (= bing-bang) diyenler, o yüksek yoğunluklu, düşük hacimli ilk şeyin neden olduğunu izah etmeliler. Pekiî, o zaman ‘Tanrı neden oldu’? derlerse, biz de deriz ki : Mükemmel ve Zorunlu bir Varlık’ta karar kılınmadan teselsülden kurtulunamaz. Teselsül çıkmazdır; bu çıkmaz da akıl hastalarına musallat olur.