RECM

Recm : Taşlama. Kovma.

İlk akla gelen anlam, Hacc’da şeytan taşlama ve söz dinlemeyen = Rabbine isyan eden şeytanın Huzur’dan kovulması. 

İlk olarak şeytanı kim kovdu?!.

Rabbi.

Pekiî, biz Hacc’da, o kovulmuş şeytanı (yeniden) neden ve nereye kovuyoruz; kovulan (o şeytan), nereye gidiyor?!.

Allah’ın (Mülkünün) olmadığı ‘bir yer mi’ var?!.

Yok. Öyleyse Allah, şeytanı bizim olmadığımız bir yere kovdu, ya da bizim şeytanın olduğu yerlerden uzak durmamızı istedi = istiyor.

Aslında şeytan da (bizler de), Huzur’dan kovulduğumuzda gidebileceğimiz hiçbir yer yok = her yer Allah’ın Mülkü.

Bilirsek, bizler aslında bir “sığıntıyız”!. En iyisi biz, “sığıntı gibi”! yaşamayı bırakalım da “şerefli bir hizmetçi = asil bir kul gibi” yaşayalım.

Başka çaremiz (= gidebileceğimiz bir yer) yok!. 

“Eûzü billlah’i min-eş şeytân-ir racîm.” demek, şeytandan (= kötülerden ve kötülüklerden) uzak durmak ve gönüllü olarak Allah’a sığınmaktır. Bu, bir “sığıntılık hâli”! değildir. Sığıntılık hâli, kovulduğu hâlde, gidecek yeri olmadığını bilmek ve şeytan gibi onu kovan Allah’ın Mülkünde yaşamaya devam etmektir.

Allah’a gönüllü kulluğu kabul etmeyenler, aynı zamanda yüzsüzdürler.

...

İlâveli Not

Recmden söz edip, fıkıhtaki recm cezasından söz etmemek, bir “eksiklikmiş”!.

Bikere fıkıhtaki recm, içtihâdî bir konu. Bu cezânın uygulanabilmesi için toplumun “erdemli olması” şarttır. Zina isnad edilen kişilerin (ve toplumun) muhsan veya muhsana (= temiz) olmaları gerekir. Bu şartlar sağlandığında, zina eden kadının veya erkeğin (taşlanması değil) yüz celde (= değnekle) vurulması = dövülmesi emredilir. (24/2.) Bence! bu cezâ bile, onların toplumdan soyutlanması (= izola edilmesi), insan içinden kovulması (= uzaklaştırılması, yalıtılması) amacına matuftur. Allah-u A’lem. 

Ben, ilk etapta işin psikolojik (kişileri ilgilendiren) kısmı ile ilgilendim; işin bu yanını da elbette biliyordum; yine de hatırlatana teşekkürler.